Binlerce zırhlı haçlıya bir avuç inançlı askerin Çanakkale de attığı tokadın üstünden BİR ASIR geçti….
Biz… Çanakkale şehitlerinin torunları…Tüm dünya ile birlikte öğrendik ki Çanakkale geçilmedi ve üstte gök çökmedikçe altta yer delinmedikçe geçilemez…Biz biliyoruz ki hala bu vatanın toprağı sehit kokuyor, hala çiçekler aziz sehitlerimizin kanıyla sulanıyor. Ve siz bilin ki Fatih’in, Kanuni’nin at sürdüğü bu topraklara sakın el sürmeye kalkmayın .Çünkü bu toprakların her metrekaresinde onlarca şehit nöbet tutuyor hala..
Çanakkale bizim namusumuz.. Çanakkale kuzuların aslana dönüştüğü yer…Yok olması kesin görünen bir milletin dahi bir liderle şahlanışı Çanakkale…Çanakkale Türk Ordusu’nun tüm insanlığa, insanlık dersi verdiği okul..
Çanakkale de… Gözlerinin önünde kardeşleri birbir ölüyorlardı. Üç dakika sonra öleceklerini biliyorlardı, yine de gözlerinde en ufak bir korku yoktu .Ölürsem şehit kalırsam gazi dedirten bir iman varken niye korkacaklardı ki. Zaten onlara paşaları ölmeyi emretmemiş miydi? Onlar ölüme koşarak gitmediler mi?
Çanakkale şehitleri… Sarıkamış şehitleri… Kıbrıs şehitleri ve bu topraklar için canını hiçe sayan nice Mehmetçiklerimiz…Hangi sayfalara sığdırırız hangi kalem dile gelip anlatabilir sizleri? Kimden dinleyelim sizi .Kanınızı serdiğiniz topraktan mı, yârinizi ananızı düşlerken baktığınız karlı dağlardan mı, derdinizi anlattığınız al bayraktan mı, yoksa Mehmet Akif’ten mi?
’’Asım’ın nesli diyorum ya… nesilmiş gerçekten.
Çiğnetmedi namusunu , çiğnetmeyecek’’
Ruhunuz şad, mekanınız cennet olsun topraklarımızın korkusuz, yiğit bekçileri…
